Biraz ters gelecek fakat heralde eski kafalıyım.
Dün bugünü hayal ederken, bugün daha dünü isterken heralde yarınlarda geçmişi hatıralarımızda canlandırıp derin bir ah çekeceğe benziyor şimdiden.
Tapular verildikçe imar şekle şemale girdikçe zikredilen paraları benim aklim almıyor. Makinamda hesap edemiyor. Fakat o paraları hesap edenlerde zaten bana pek yakın gelmiyor. Düşünsenize Beykoz’un her yeri milyon dolarlık evlerle doldu.
Yani Beykoz’un her mahallesi nerdeyse oldu bir Acarlar Mahallesi.
Tabii bizi es geçemezler bir iki mahalle bırakırlar bizlerin yaşayacağı yerler çünkü bizlerde lazımız.
Keşke diyorum tapumuz olmasaydı imar da çıkmasaydı da Beykoz’da aynı mahallecilik devam etseydi. Elli yıllık komşularımızla evlatlarımızda elli yıl, yüz yıl komşuluk yapsaydı diye düşünmeden edemiyorum.
Tabii bu benim düşündüklerim yani benim doğrularım sizin içinde doğru diye söylemiyorum. Yalnız içimdeki korkuyu dertleşmek için yazmaya çalışıyorum
Ramazan’ın ilk haftası iki bayan Beykoz’a balık yemeye gelmiş bana rast geldi. Teknenin önünde balık sordu tekne tadilatta dedim. Eyvah uzaktan geldik tamda tadilata mı denk geldik dedi. Bende haftaya iftara yakın açacağız dedim.
Bayanlar; Aaa tabii ya Ramazan ayı ve burasıda Beykoz tabii ondan kapalı dedi.
Benim yüzümde bir tebessüm oldu ve mutlu oldum. Beykoz için böyle düşünülmesi çok güzel. Tabii bana güzel bir başkasına da gericilik olabilir.
İste bunları düşününce biraz geri kafalı oluvereyim dedim. Bilmem yanlış mı düşünüyorum.
Kimi şeyleri kazandık derken neleri yitiririz acaba bu gün göremediklerimiz ve farkında olmadan değerleri kaybedersek yarın ne kadar çok maddiyatımız olursa olsun geri getirme şansımız olmayacaktır.
Bu gün elimizdeki değerleri bilir maddeyle beraber o güzellikleri muhafaza edersek yarın ah çekmeyip oh deriz.
Tabiki Beykoz’da insanların yerleri değerlensin tapuyla imarla beraber değer bulsun fakat bu maddi değer manevi değerleri yok ederse iste o zaman Beykoz, Beykozluktan çıkar.
Bir çok ilçede olmayan ramazan havası Beykoz’da var inşallah hep var olur.
Yalıkoy’de banka oturup yarım saat dalyanı seyreden, o dalyanın bir sanat olduğunu hisseden ve bir çok insanın dalyanı seyretmek gibi bir şansı olmadığını bilerek Beykoz’un bu güzelliğini ve özelliğini hissetmek inşallah bizlere nasip olduğu gibi arkadan gelen nesillerimize de nasip olur.
Acaba çok şey mi istiyorum. Bana göre var olanı kaybetmemek istiyorum, bir şeyde istemiyorum
Beykoz’daki ramazan ruhunun kalması dileklerimle Ramazan Bayramı’mızı kutluyorum.
Kalın sağlıcakla.
