Kadınların bir araya gelmesiyle kurulan BEYDOST, ihtiyaç sahibi ailelerin çocuklarına burs vererek eğitimlerine katkıda bulunuyor.
Beykozlu Dostlar Yardımlaşma ve Kültür Derneği’ni (BEYDOST), Yalıköy’de bulunan dernek binalarında ziyaret ettik.
2004 yılında bu işe gönül veren kadınların bir araya gelmesiyle kurulan dernek, ihtiyaç sahibi ailelerin çocuklarına burs vererek eğitimlerine katkıda bulunuyor.
Hedef kitlesini, tamamen çocuklar ve kadınlar üzerine oluşturan BEYDOST’un en büyük mutluluğu ise; insanlara bir şekilde yardım elini uzatmasıyla onların gözlerinde gördüğü sevinç.
Ancak Dernek Başkanı Serpil Kıral, bu kadar faal olduklarına rağmen derneğin yeterince tanınmamasından oldukça şikayetçi!
Dernek Başkanı Serpil Kıral, Başkan Yardımcısı Melike Kurcan ve Muhasip Şükran Kıroğlu ile bir araya gelerek derneğin faaliyetlerini ve kuruluş sürecini konuştuk.
Öncelikle derneğinizi kısaca tanıtabilir misiniz?
Serpil Kıral: Dernek 18 kurucu üyeyle 2004 yılında açıldı. Bende kurucu üyelerden biriyim. Daha önce Beykoz Vakfı’nda Halkla İlişkiler Sorumlusu olarak çalışıyordum. Oradan ayrıldıktan sonra arkadaşlarımızla kopmadık ve böyle bir projeyle devam ettik. Derneğin açılımı; Beykozlu Dostlar Yardımlaşma ve Kültür Derneği’. Genelde kadınlarla beraberiz, derneğimizde birkaç tane erkek arkadaşımız var. Şu anda ise dernek yönetiminde 5 arkadaşımız, üye olarak da 27 arkadaşımız var.
Derneğinizin kuruluş aşamasında sıkıntılar ya da zorluklar yaşadınız mı?
Serpil Kıral: Derneğimiz kurulurken kurucu üyeyi çok zor bulduk. Öyle bir an geldi ki eşlerimizi de derneğe katmak zorunda kaldık. Burada bir nevi tedavi olduğumuzda söylenebilir.
Melike Kurca: Çoğumuz yalnız yaşayan kadınlarız. Ben mesela eşimi kaybettim. Burası benim için terapi. Burada huzur buluyorum. Ortaya bir şey çıkarmak beni motive ediyor.
Dernek olarak faaliyetleriniz neler?
Serpil Kıral: Buranın ayakta durabilmesi için kermes ve geziler düzenliyoruz. Bu dernek, Beykoz’da yaşayan ihtiyaç sahibi kişilere ve burada okumak isteyip de okuyamayan kişilere burs veriyoruz. Sponsorlar yardımıyla veriyoruz bursu da. Dernek kurulalı yaklaşık 13 sene bitti. Beykozlu kadınları motive etmek için kahvaltılar ve geceler düzenliyoruz. Hedef kitlemiz kadınlar ve çocuklar. Ramazanda gıda ve giysi dağıtıyoruz. Bayramda ve okul başlarken çocuk giydiriyoruz.
Peki, şiddet mağduru kadınlara da yardımcı oluyor musunuz?
Şükran Kıroğlu: O sosyal anlamda hizmet veremiyoruz. Çünkü onların barınmaları sağlayamayız. Biz onlara yetişemeyiz. Ama maddi ve manevi bakımdan yardımcı olabiliriz.
İnsanlar size nasıl ulaşıyor?
Serpil Kıral: Genelde eş dost burayı biliyor. O şekilde bize ulaşıyorlar ve yardımlarımızı yapıyoruz. Ancak olanaksızlıktan ötürü maalesef herkese yardımda da bulunamıyoruz.
Şükran Kıroğlu: Bizim bütçemiz çok büyük bir bütçe değil. Biz yerel yani sadece Beykoz’u kapsayan bir derneğiz. Mesela bir aracımız yok, yardıma ihtiyacı olanları yerinde tespit edebilmek için. O yüzden bildiğimiz kişilerin önerdiği mağdur insanlara yardım edebiliyoruz.
Belediyeden herhangi bir destek alıyor musunuz?
Serpil Kıral: Burada doğalgaz yok ve bu yüzden belediye yalnızca her sene kömür yardımında bulunuyor. Bir de çok nadir de olsa günübirlik geziler için belediyeden araç tahsis ediyoruz.
Derneğinizin sponsorları kimler?
Serpil Kıral: Genelde yakınlarımız. Mesela; kendi kızım ve damadımdan beş tane burs alıyorum. Kendi arkadaşlarımızın içinde burs verenler oluyor. Maddi gücümüz fazla yok. Ama yaptıklarımız fevkin üstünde. Düzenlediğimiz kahvaltılarda kadınlar motive oluyor.
Şükran Kıroğlu: Herkesin böyle eğlencelere gidebilmesi mümkün değil. Derneğin düzenlediği etkinlik vasıtasıyla bir araya gelmiş oluyorlar. Bir kaynaşma ve eğlence ortamı oluşuyor.
Burada üretip kazanca dönüştürdüğünüz şeyler var mı?
Şükran Kıroğlu: Arkadaşlarımız örgü örüyor, dikiş dikiyor. Ortaya çıkanları daha çok hediye ediyoruz. Bazen de kermeste satışa sunuyoruz.
Serpil Kıral: Bizim en büyük mutluluğumuz; bir insana bir şeyler yaptığımızı görmek. Zaten ben burada bir hiçim. Sadece organize yapıyorum. Arkadaşlarımızın yaptığı şeylerle biz ayakta duruyoruz.
Derneğiniz pek tanımıyor, neden?
Serpil Kıral: Evet pek bilmiyorlar. Onun üzüntüsü içindeyim. Bu kadar yardım etmemize rağmen, insanlara bu kadar kol kanat açmamıza rağmen pek tanınmıyoruz. Kendimizi tanıtmak için pek çok şey yapmamız lazım. İmkanımız olmadığı için yapamıyoruz.
Şükran Kıroğlu: Aslında şu an küçük bir derneğiz ama yaptığımız şeyleri biliyoruz. Bu yüzden içimiz rahat. Çok büyümek de bir takım zorluklar getirir eminim ki. Çok büyümeye de bu nedenle pek niyetli değiliz. Derneğimizin sayısını çok arttırmak gibi bir amacımız yok. Ama tanınmayı, yaptıklarımızın görülmesini istiyoruz tabi.
Hak ettiğiniz yerde olduğunuzu düşünüyor musunuz? Ve son olarak eklemek istedikleriniz var mı?
Serpil Kıral: Evet, hak ettiğimiz yerdeyiz ve bundan çok mutluyuz. Bizlere destek olacak insanlara ihtiyacımız var. Diğer dernekler gibi değiliz. Biz devamlı üretim içindeyiz.
Melike Kurca: Biz resmi bir dernek olmadan önce de huzur evlerini, çocuk bakım evlerini ziyaret edip çeşitli hediyelerde, yardımlaşmalarda bulunuyorduk. Burada da herkesin ayrı ayrı fikirleri oluyor. Bunları gerçekleştiriyoruz ve mutlulukla yapıyoruz bunu. Ortaya bir şey çıkarmak herkesin hoşuna gider.
Haber: Burcu Çelik
